"Skromna rozmiarami książka Raimonda Gaity to pełne czułości requiem autora dla ojca i jednocześnie księga wspomnień z własnego dzieciństwa w nowej ojczyźnie, na antypodach. Przede wszystkim jednak jest to finezyjny i przenikliwy portret rodzica - wszechstronnie utalentowanego self-made mana z biednej rodziny, człowieka wielkiej mądrości i dobroci, ale i takiejże siły charakteru, osobowości nader skomplikowanej, z pewnością nietuzinkowej. Ale kreśląc koleje losu i psychologiczny wizerunek ojca, autor wprowadza na scenę drugiego wielkiego bohatera swej opowieści. Jest to Australia lat pięćdziesiątych i dekad następnych XX wieku, kraj jeszcze dość ubogi i prymitywny, który przecież wielkodusznie daje schronienie i chleb rzeszom wychodźców z Europy. W ten sposób osobista historia autora i jego rodziny rozrasta się, wzbogaca o wymiary społeczne, uzyskuje głębię i kontekst".